La parlaa d'Entraigas

Ent'l'estable

L’estable, un bòt, era un di pòsts pus importants de la ca’. Reschaudats dal chalor des feas e autras bestias, se passava las seras d’uvern, l’estagion de la nevera (nèu) a velhar. La chançon d’la Martina e las istòrias d’as maschas qu’as fan lo bal sal prat dal Plainet tenion dervelhats fins a tard e companhavon las femnas con lo fus e las ulhas que filavon la lana.

En cusina

La cusina era un di pòsts ente se parlava en dialèct, lhi joves sention parlar vielhs e familha de trabalh, minjar e de questions de tuchi lhi jorns. Pairòl e tondins servion a tenir polenta, bòdis, pan e lait. Menestra e menestron eron lhi plats des nònas: bòdis estrents (menestra de bòdis, pòrs e alh), panhau (sopa de bòdis e coça) e panada (sopa con lhi culaçons de pan) eron las pietanças pus frequentas e men charas, fachas con lhi produchs de l’òrt. La bòrna eschaudava l’ambient ente la maire tracotiava e cunava lo pichòt.

En plaça

Las plaças del paìs son una ocasion per trobar un moment d’arpausa e beure l’aiga d’as fontanas e icì lhi vielhs iston a gardiar s’es Giacca o Toni qu’a passa. Mentre passon lhi cartons lhi òmes parlon de trabalh e berginhas: archauçar bòdis, sapinar, esbardar lo fen e portar las vachas al jaç.